Ik ben van huis uit geen ‘talig type’. Ik ben dan ook heel blij dat Wendy dat bij ons wel is en regelmatig mijn teksten screent op correctheid, volledigheid en de leesbaarheid verbetert. Woorden verbinden mensen. Mondelinge en schriftelijke vaardigheden zijn belangrijk. Voor mij vereist dit discipline en doorzettingsvermogen. Maar ik wil het wel graag.
Dit verlangen om duidelijk, pakkend en helder te kunnen spreken in het openbaar en ook het goed te kunnen verwoorden op schrift, zie ik ook terug in de klassen. Zowel bij de docenten als bij de leerlingen. Het voelt voor alle leerlingen niet even noodzakelijk, zeker niet als je niet bij een bepaalde groep hoort of in een bepaalde levensfase zit. Maar over het algemeen is het prettig als je jouw kennis, of iets anders wat je wil delen, en gevoel goed weet over te dragen op anderen. Ook is het leuk als je iets schrijft waardoor je een ander weet te boeien.
Een mooi voorbeeld over het ontwikkelen van mondelinge taalvaardigheid hadden we tijdens de lessen aardrijkskunde op het St. Laurenscollege in Rotterdam. Leerlingen kregen de kans om na de theorielessen over het klimaat en klimaatverandering gastlessen te volgen om zich zo voor te bereiden op een actief klimaatdebat in de klas. Dit initiatief werd door de leerlingen positief opgepakt en de gastdocenten waren uiteindelijk makkelijk te vinden. De interactieve werklessen leverden een waardevolle bijdrage. Daarnaast zochten de leerlingen zelf, buiten de lesuren, naar informatie welke hen zou helpen tijdens het debat. Ze kregen per groep de opdracht een continent te vertegenwoordigen en op een structurele manier wereldwijd de CO2 uitstoot terug te brengen. Het debat werd begeleid door Arno Bonte, raadslid van de Gemeente Rotterdam. Hij kwam op de fiets (goed voorbeeld doet goed volgen!) en luisterde aandachtig naar de discussie die hier en daar behoorlijk fel was. Continenten stonden af en toe lijnrecht tegenover elkaar. Uiteindelijk ‘won’ het team wat duidelijk stelling durfde te nemen, argumenten aandroeg en goed naar elkaar en anderen luisterde. ‘Daar kunnen we binnen de gemeente nog veel van leren!’, zo luidde de feedback van dhr. Bonte. De docente koppelde later aan ons terug dat de klas erg blij werd van deze manier van lesgeven en dat ze enthousiast waren over de begeleiding en feedback van dhr. Bonte. ‘Mevrouw, van u horen we dat iets goed doen fijn is, maar als zo’n meneer van de gemeente het zegt, dat doet ons nog meer!’
Taal is vakoverstijgend. Nog iets wat voorviel tijdens een project wat we samen met een collega-organisatie hebben uitgerold voor een school net buiten Rotterdam. De VMBO-2 klas werd verdeeld in groepen en elke groep moest na een korte introductie een woordweb of mindmap maken over duurzaamheid. Horen we een leerling in een groep zeggen: ‘afval scheiden is dat met korte of lange ‘ei’? Ik weet het niet, okay, ik schrijf wel recyclen!’
We komen veel tegen en bespreken als het kan zoveel mogelijk kansen met de betrokken docenten. Dat maakt ons werk zo leuk; docenten zien meer mogelijkheden in de lessen en de leerlingen vormen een mening over wat zij willen en kunnen betekenen voor de duurzame toekomst.
Hebben we het nog niet gehad over social media en taal. Daar kan ik af en toe geen chocolade van maken. Taal lijkt daar een aaneenschakeling van medeklinkers en speciale tekens te worden. Laatst kreeg ik een whatsappje van onze jongste, ‘mam, pf aanpassen;-)' Ik had geen idee wat ik moest doen! Inmiddels is mijn profielfoto aangepast!
Reactie plaatsen
Reacties